1- با وضو بودن و مداومت بر آن به خصوص در کرسی تدریس.
2- با قرآن مأنوس بودن، به نحوی که هر شب 20 دقیقه قبل از اینکه به بستر خواب برود قرآن می خواند.
3- متعبد بودن و تقید داشتن به فرایض دینی.
4- احترام به استاد.
5- فروتنی و تواضع داشتن در اوج موقعیت های علمی و اجتماعی خود.
6- توجه به شاگردان و احترام به آنان.
7- داشتن رابطه صمیمی و معنوی با شاگردان.
8- تشویق کردن در جهت شکوفا سازی استعداد شاگردان.
9- خوش روئی و سادگی و بی پیرایگی.
10- بخل نورزیدن در ترویج تعالیم به طوری که گاهی جزوات خطی خود را در اختیار شاگردان می گذاشت، در حالی که این جزوات و نوشتها از پژوهش های ناب و جدید ایشان بود.
11- مبارزه با انحرافات بدون هیچ ملاحظاتی.
12- داشتن انصاف در حوزه تعلیم و تربیت و اصلاح اشتباهات خود در مواردی که احیاناً پیش می آمد.
13- مشورت با شاگردان و رازداری کامل وتحفظ شخصیت آنان و دهها ویژگی اخلاقی دیگر و مهارت های تعلیم و تربیتی که از حوصله این مقال خارج است.