1- فقر فرهنگی والدین: هرچه والدین از فرهنگ و آموزش دور باشند فرزندان آنها از ادامه تحصیل بی علاقه تر خواهند بود.
2- مفاسد و بی بند و باری و سهل انگاری اخلاقی در خانواده: در هر خانواده ای که بجای ارزشهای دینی و مذهبی مفاسد اخلاقی حاکم باشد فرزندان آنها بیشتر از دیگران از تحصیل باز می مانند.
3- عادات سوء خانواده: که خانواده به فکر درس و تحصیل فرزندان نیست بلکه همواره دنبال مسائل غیر اخلاقی می رود.
4- معاشرت خانواده ها با افراد ناباب: یکی دیگر از بازمانده از تحصیل فرزندان معاشرت با خانواده های ناباب و بی بند و بار است.
5- اختلافات خانوادگی: والدین باید بخاطر جلوگیری از افت تحصیلی فرزندان خود از ایجاد اختلاف در معرض دید فرزندان بکاهند وحتی الامکان خودداری نمایند.
6- بی حوصلگی پدر و مادر: گاهی فرزندان مشکلات درسی خودرا را از پدر ومادر سئوال می کنند اگر آنها بی حوصله باشند وپاسخ سئوال فرزندان را با دلگرمی ندهند فرزندان آنها از درس بیزار خواهند ش واگر والدین سواد ندارند آهارا راهنمایی کنند که مشکلات درسی رااز چه کسی سئوال نمایند
7- عدم شناخت از فرزندان وانتظار بیش از حد از انها: اولیاء باید خصوصیات رفتاری واخلاقی واستعدادهای فرزندان خودرا بشناسند واز تفاوتهای فردی آنها مطلع باشند وبیش از توانایی آنها از آنان انتظار نداشته باشند وهیچ وقت فرزندان خودرا با دیگران مقایسه نکنند مثلاً اگر توان فرزند آنها در درس ریاضی 14می باشد به آنها فشار نیآورند که حتماً 20 بگیرند.
8- بیماریهای خاص فرزندان وعدم توجه والدین به معالجه این بیماریها یکی از علل افت تحصیلی است.
9- نواقص در دستگاههای آموزش و آموزش و پرورش
10- شکستها وحوادث غیر منتظره مخصوصاًبرای دانش آموزان دبیرستانی و دانشجویان
11- کثرت اولاد در خانواده: چون والدین بخاطر تعدد فرزندان و مشکلات فراوان نمی توانند به مشکل همه فرزندان خود برسند.